Zij wil naar de overkant, daarom staat ze hier
daar is licht – lucht – eeuwigheid
nacht na nacht op wacht, treinen razen voorbij
alle keren doet zij een stap opzij…
onder zijn hoede
… En ook deze keer besluit Herman deze jongen niet los te laten. Als Sven na een half uurtje de kamer van de rector verlaat, heeft hij een engel op zijn schouder. ….
mantelzorg: twee broers op een stadsterras
hij waant zich god
ik ben zijn sokkel en zijn mantel
hij is de maan, hij straalt
in duister om hem heen ….
haar speelruimte
dansende lange haren, van achteren gezien
fietsende jonge vrouw of meisje; gelukkig misschien
haren op haar rug, haar rechte rug, een teder gordijn
daar glijdt een meisje door de tijd ….
blauw maan-water
Mijn geliefde heeft blauwe ogen. Mooie blauwe ogen.
Ach, er is geen mooi of lelijk blauw.
Er is alleen blauw.
En háar blauw….
ode aan Gerus
Werkelijkheid ligt altijd
voorbij
onze laatste gedachte,
….
Gerus van de Boomen (1932-2014)
Handcrème
In mijn klas zitten twaalf kinderen. Het zijn kwetsbare persoonlijkheden. Ze hebben weinig vermogens en ze zijn opgegroeid in zwak sociale of moeilijke omstandigheden. Als ze al uit een normaal gezin komen, hebben ze weinig meegekregen om met trots en vertrouwen in de wereld te staan.
