Op de Hiept bij de Beekweg vinden we de Heilige Antonius. Tegenover de boerderij staat een bakhuis met een kapelletje tegen de muur. De Heilige Antonius Abt, ook wel ‘Sint Tunnis mit ’t verreke’ genoemd. Blijkbaar gaf deze heilige de mensen kracht of troost en kon men hier even de hulp inroepen van de Heilige Antonius. Antonius Abt is een Egyptenaar uit de vierde eeuw. Hij wordt gezien als de grondlegger van het kloosterleven, omdat hij al zijn bezittingen opgaf in de woestijn, om zich te wijden aan God.

Kwetsbaarheid. Dat hoort bij dit kapelletje. Mensen die hier kracht zochten, voelden zich kwetsbaar. Deze heilige is daarin een voorganger. Een man die huis en haard achterlaat en in de woestijn gaat wonen om te bidden, heeft de kwetsbaarheid opgezocht. Het past ook bij de Antonieten, de kloosterorde in zijn naam, die zich ontfermde over de zieken en de verlatenen, de kwetsbaren onder ons.

Het begrip heilige hoort bij de Katholieke Kerk. Maar ook daarbuiten spelen ‘heiligen’ een grote rol voor kwetsbare mensen. Bonhoeffer was een theoloog die werd vermoord door de nazi’s. Voor de protestant Bonhoeffer zijn heiligen geen te aanbidden helden uit een ver verleden, maar zijn het de voorbeelden van goede mensen in onze eigen tijd. Geen voetstuk, maar getuigenis. Het wezen van de mens is een mensje dat zich klein voelt in een leven met problemen, angsten en onzekerheden. Nietig, kwetsbaar. En in die situatie is het menselijk om in gedachten steun te zoeken bij een voorbeeld, een rolmodel, een getuige of een heilige.

Vroeger waren de katholieke heiligen er om ons te helpen en voor ons te bemiddelen bij God. Nu kunnen we alles zelf. Dat denken we tenminste. Je hoeft niet gelovig te zijn om te weten dat wij nietig zijn en kwetsbaar. Stil staan bij een kapel kun je doen om je nederigheid te overdenken. En bij voorkeur bij de gedachtenis aan iemand die een held was in het besef van zijn nietigheid.

Maar het hoeft geen kapel te zijn. En het hoeft geen katholieke heilige zijn. Bijvoorbeeld zo iemand als Bonhoeffer. De man die door de nazi’s is vermoord omdat hij meegewerkt had aan de mislukte aanslag op Hitler. Een man die uitdraagt hoe kwetsbaar we zijn en die tegelijkertijd de moed heeft om op te staan tegen onrecht. Moed en menselijkheid. Zijn leven tijdens de oorlog en tot in zijn dodencel is een bron van inspiratie voor anderen. Hij heeft moed en weet zich tegelijkertijd een klein mens. In zijn cel wachtend op de dood, schrijft hij een ontroerend gedicht over zijn eigen kwetsbaarheid, met o.a. de volgende regels:

Ben ik wat anderen van mij zeggen? Of ben ik alleen wat ik weet van mijzelf: (..)
snakkend naar lucht als werd ik gewurgd dorstend naar een woord naar een mens dichtbij (..)
moe en te leeg om te bidden, te danken, te werken murw en bereid om van alles afscheid te nemen

Dat is Bonhoeffer. Moedig, menselijk en eerlijk. Een mens om aan te denken, als je geraakt wordt in je kwetsbaarheid